Djurat halkı bulundukları topraklara kıtanın kuzeyinden yayılmaya başlamıştır. Kuzeyin hırçın soğuğuna göğüs geremeyen halk soluğu güneyde almıştır. Bu göçün ardından günümüz sınırlarına kısa sürede yayılan halk ilk çağlarda kuzeyde kalan komşuları ile sorun yaşamıştır. Qardakh adındaki bu toplum onların aksine soğuğa dayanabilmiş ve buzullarda yaşamışlardır. Djuratların buzullar dışındaki her alana hızla yerleşmesi ve yayılması sonucu Qardakhlılar verimli topraklara ve zengin avlara olan erişimlerini yitirmeye başlamışlardır. Aralarındaki ilk çatışma bu nedenle çıkmıştır. Djuratlıların gelişime daha elverişli bir ortamda olması sonucu olarak Qardakhlılar her alanda onlardan geri kalmış ve sonunda Djurat yönetimi altına girmek zorunda kalmışlardır. Djuratlılar Uzak Çağ'ın getirdiği zorluklara göğüs germek adına Qardakhlılar ile birlikte hareket etmişler fakat Değişim Çağı'na varınca Qardakhlılara karşı tutumları sertleşmiş ve hep kontrol altında tutmaya yönelik tavır sergilenmiştir. Diğer ulusların aksine Djurat yönetimi altına giren ulusları benimsememiş ve hep potansiyel düşman olarak bellemiştir. Değişim Çağı'nda edindikleri en büyük düşman Himotalılar olmuştur. Tarihi kayıtlara göre Himotalılar kendi sınırlarını çizmek ve savunmak adına Djuratlılara karşı "haksız" katliamlarda bulunmuşlardır. Djurat'ın tarihini edebi şekilde anlatan bir destan vari eserde Himotalılara önce vahşi hayvan sürüsü denmiş; ardından da giydikleri kıyafetler ve bedenleri tamamen demirden olan, aralarında boynuzları veya kanatları olan canavarlar bulunan şeytani bir toplum olduğu yazılmıştır. Aynı eserde Qardakhlılara şöyle bir atıfta bulunulmuştur. "Yaşamın asla filizlenmeyeceği buzullardan kurtardıklarımız bize ihanet ettiler ve Vahşi Tanrılara tapanların tarafına geçtiler."