"Ah, doğru ya. Unuttum."

Sofradan kalkıyor ve haritaya göre arkasında kalan odaya ışınlanıyor. Masasına geçiyor ve koltuğunda rahatlıyor. Gözlerini kapatıyor ve derin bir nefes alıyor. Bedeni etrafında karıncalanma ve elektriklenme oluyor. Ardından korkunç bir sahne gerçekleşiyor. Yüzü, elleri ve kolları biçimden biçime giriyor. Sürat ile gerçekleşen bir dizi eylemden sonra duraksıyor. Uyandığında saate bakıyor. Dokuz saat geçmiş. Bedenindeki bütün deliklerden ak bir ışık çıkıyor ve odayı boğuyor. Bu ak ışık ona geri döndükten sonra konuşma başlıyor.

"Neden onlara gerçeği anlatmıyorsun?"]

"Ben onlara gerçeği anlatıyorum. Ben onlara hiçbir zaman yalan söylemedim. Söylemeye de niyetim yok. Neysem oyum."

"Yeniden soruyorum, neden bütün gerçeği anlatmıyorsun? Neden eksik bilgi veriyorsun?"

"Ben istiyorum ki, her şey aşama aşama gerçekleşsin. Bir düzen içinde olsun. Onlar bilmeleri gereken her şeyi biliyorlar zaten. hem ben verdim hem de onlar aldı."

Bu yüzden mi seni bir numaralı düşman ilan ediyorlar ve senden nefret ediyorlar? Kendini yanlış tanıtmadığına emin misin?"

"Ben kendimi yanlış tanıtmadım. Onlar beni yanlış tanıdılar. Kendi özgür iradeleri ile beni yanlış bilmeyi, yanlış yorumlamayı seçtiler. Her seçimin bir sonucu vardır. Onları bu sonuçtan korursam, nasıl öğrenebilirler ki? Ben onlara iyi davrandım. Ben onlara iyilik ile yaklaştım. Onlar ise ilkel içgüdülerine yenik düşüp duygularının esiri olan et yığınları olmayı seçtiler. Verdiğim zekayı düşününce, beklenmedik bir sonuç diyelim."

"Bana soracak olursan, bunun da üstesinden gelebilirsin. Onlara kendini doğru tanıtabilirsin. Onların yanlış dediğin algılarını kırabilirsin. Daha doğrusu bunları yapabilirdin. En başta. Şimdi de yapabilirsin. Bir Tanrı için zaman çizgisini değiştirmemek zor olmasa gerek."

"Ben özgür iradeye karışamam ki! En fazla ne yapabilirim ki? Bu konuda yani? Kuralları yıkmadan hem de! çok ince işler bunlar! Hem ben kendimi Tanrı olarak görmüyorum. Sadece diğerleri gibi neler yapılması gerektiğini bilen ama onların aksine yapacak cesareti gösteren biriyim, o kadar. Hepsi bu."

"Bunu bana Tanrı ilan edilirken reddetmeyen mi söylüyor? Ona tapılırken ve ondan dilekler dilenirken bunları kabul eden ve gerçekleştiren mi konuşuyor? Ona inanmayanlar ve onu karalamaya çalışanlar ona inananlar elinde can verirken seyreden sen mi bu iddiada bulunuyorsun? Bir gezegen yaratan ve gezegendekilere güçlerini veren sen mi?"

"Tekrar söylüyorum, ben özgür iradeye karışamam çünkü ben özgür iradeye karışmayacağım. Karışırsam, her şey anlamını yitirir! Kocaman bir boşluk; bir hiç! Herkes kendi özgür iradesiyle aldığı kararlardan sorumlu olmak zorunda. Kural böyle! Onlar doğru ile yanlışı biliyorlar. Onlar iyi ile kötüyü biliyorlar. Onlar ayrım yapabiliyor. Sorumluluk almasını bilecekler. Yargılanmasını da. Diğer konuya gelirsek, bir boşluk ilan ettiler ve o boşluğu benim ilan ettiğimi. Kabule etmek demeyelim de reddetmedim. Bu daha doğru bir sözcük seçimi olur doğrusu. Ben bir gereksinimi karşılayacak güce sahibim ve bu yüzden kendimi sorumlu hissettim. İlk kişioğlu güce gelip sorumlulukları terk edenler yüzünden bu hale düştüler. Ben terk etmeyeceğim. Onları kurtarmam gerekiyor. Tek sorun yeni kişioğlunun beni anlamamak için çarpık ve karanlık bir uğraşı göstermesi. Anlamıyorum. Onlara öyle bir zeka ve olanak tanıdım ki, öyle bir olasılıklar silsilesi inşa ettim ki, neden hala yanlışı seçiyorlar? Anlamış değilim. Ben herkesi kurtarabilirim. Ben herkese cenneti yaşatabilirim. Neden iyi ve doğru olan bana bu kadar karşılar acaba? Kendi küçük dünyalarına hapis olmuş mahkumlar oldukları için mi dersin, sevgili karşıparçam?"

"Sen az önce counterpart'ı mı çevirdin?"

"He He He He!"

Ak ışık tekrardan O'ndan salınıyor ve tekrardan O'na dönüyor. Dirseklerini masaya dayayıp ellerini içi içe geçirerek köprü yapıyor ve ağzını oraya dayıyor.

"Ben kötü biri değilim. Ben sadece umutsuzca iyi olmaya çalışan biriyim. Ben acımasız değilim. Ben sadece acımamın boşa çıkmasına yanıyorum. Ben aceleci davranmıyorum. Benim sadece daha fazla sürem yok. Zamanımız daralıyor. Bunu anlamını istiyorum. Beni dinlediğini biliyorum, sevgili ortağım. Lütfen sana olan güvenimden geri çevirme beni. Hepiniz elinden iradenizi alıp mutlu sona kavuşturmayı bilirim ama bunu yaşatmak istemiyorum. Özellikle sana. Sen gerçekten de o musun yoksa onun bir ayna görüntüsü müsün bilemiyorum ancak seni onun yerine koyuyorum. Değerini bil."

Odanın dışındaki adam O'nun sözleri bitince başını eğiyor. Ceketini ve şapkasını tutup uzaklaşıyor. Oracıkta meydana getirdiği geçitten geçerek kayboluyor.

O ise ayağı kalkıp arkasını dönüyor. Uzayda, camın ötesindeki yıldızlara, gezegenlere, takım yıldızlarına, göktaşlarına ve kuyruklu yıldızlara bakıyor. Sistemleri, galaksileri ve ötesini görüyor. Canı sıkılıyor. Dışarıda keşfedilecek bu kadar ev varken...